Herfst 2023

Meestal begint het zo halverwege oktober met een aankondiging in onze Kreja Xmas-app. Rian, initiatiefnemer, appt dan al haar vriendinnen: ‘Dames houd het tweede weekend van december vrij, dan gaan we weer kerst-fröbelen.’ Vervolgens wordt de spanning opgebouwd met appjes over wat voor een soort materialen (een fietsband kwam al eens voorbij en een spijkerbroek) of welk gereedschap we gaan gebruiken (ik huiver altijd bij de hamer, figuurzaag, boor en lijmpistool). En na lang zeuren, zinloze en vaak vergezochte aanwijzingen stuurt Rian vlak voor de kerstworkshop - onze jaarlijkse traditie - een foto van het prototype kerstfröbel. Ik heb hiernaast wat plaatjes geplaatst, zodat jullie een beeld krijgen. De lat ligt hoog. Te hoog voor iemand als ik, met een aangeboren onhandigheid voor alles wat met knutselen te maken heeft. De reden dat ik er toch elk jaar weer bij ben? Ik wil niks missen van de kerst-voorpret, de gezelligheid, de grappen en grollen tussendoor en de fijne gesprekken. Mijn dochter zegt: ‘Mam, je hebt last van FOMO, Fear Of Missing Out.’ En dat klopt.

Overigens kan ik ondertussen de kleine kerstkunstwerkjes waarderen. Af en toe ben ik zelfs trots op het eindresultaat. Het ziet er vaak gelikt uit, vooral omdat ik altijd van alle kanten hulp krijg. Ik hoef maar een beetje moeilijk te kijken of iemand neemt mijn macramé of boorproject over. Hopelijk blijven ze dat ook na deze biecht doen. Wil je ook samen met vriendinnen, zussen of misschien wel buurvrouwen iets moois maken voor de feestdagen? Op pagina 26 staan zes prachtige kerstideeën voor decoraties met groen uit eigen tuin. Ikzelf kom helemaal in de feeststemming van het kerstornament dat je voor je raam kunt hangen. Wie ook al in de feeststemming zit rond deze tijd van het jaar is Wibi Soerjadi (pagina 10). Leuk om hem lyrisch te horen praten over zijn huidige woonplaats Diepenheim waar hij zichzelf kan zijn en zich niet hoeft te verstoppen. “Ik ben zoals ik ben. En daar hoort mijn soms wat afwijkende kledingstijl, mijn liefde voor Disney-figuren en speelsheid bij. Ik laat me niet leiden door wat anderen van me vinden, dat heb ik nooit gedaan. Als je dat doet, leef je met de rem erop.” Wie ook compleet zichzelf is én (misschien juist wel daarom) als Randstedeling en ondertussen ook rolmodel van de LHBTIQ+ -communitywordt opgenomen in de buurt rondom haar boerderij (van Dorst) is Raven. Hun zeggen in het interview op pagina 44: “Ik ben misschien wat meer een vreemde eend in de bijt, maar ik heb niet het idee dat mensen denken: Wat doet die idioot hier. Weet je, het verschil tussen de Randstad en de regio wordt zo groot gemaakt. Maar dat ís er helemaal niet! De mensen hier worstelen met precies dezelfde gevoelens en gedachten. Niet alleen op het vlak van gender, maar op heel veel vlakken. We zijn allemaal hetzelfde. In de media worden we tegen elkaar opgezet, terwijl we allemaal dealen met dezelfde shit. Ik heb absoluut niet het gevoel dat ik hier niet gewenst ben. Ik krijg echt alleen maar leuke reacties. Soms klampt iemand me vast, met een emotioneel verhaal, hoe die zich in mij herkent. Als ik op die manier wat kan betekenen voor mensen, vind ik dat mooi. Maar ik heb geen zin om de hele tijd met mijn gender of seksualiteit of geslacht bezig te zijn. Ik wil gewoon lekker in mijn fucking (sorry voor het taalgebruik = red) moestuin aan het werk.”” Halleluja… Onze kerstboodschap dit jaar luidt: Wees jezelf (en doe waar je blij van wordt).

Fijne feestdagen en veel leesplezier

Jolanda