Expeditie vleermuizenkast

Vleermuizen zijn prachtige beesten die ook nog eens nuttig zijn. Vleermuisonderzoeker Anne-Jifke Haarsma maakt in Overijssel vleermuiskasten schoon. Door gegevens te verzamelen, probeert ze zicht te krijgen op de populaties.

Met een ladder op haar schouder, een zaklamp aan haar riem en een borstel in haar rugzak, loopt Anne-Jifke Haarsma landgoed Egheria op, een natuurgebied van Natuurmonumenten vlakbij Oldenzaal. We gaan vandaag vleermuizenkasten schoonmaken. Ook collega Douwe van der Ploeg en onderzoeker-in-opleiding Gijs Baller lopen mee. Het ochtendlicht schijnt diffuus door de bladeren als we een immense beukenlaan inlopen. De bomen zijn wel dertig tot veertig meter hoog. Het is nog mistig van de ochtenddauw. Her en der klinkt geritsel uit de bladeren naast het pad. Boven ons fluiten vogels zacht.
In juli maakten Anne-Jifke en Douwe een zelfde ronde langs de kasten. Toch vinden ze het nodig om ze nu weer schoon te maken. “Nu is het paartijd van de vleermuizen”, vertelt ze opgewekt, terwijl er wolkjes van de kou uit haar mond komen. “Vanuit de kraamkolonies gaan de vleermuizen zich verspreiden. De paringsrijpe mannetjes zoeken een eigen plek. De kans is best groot om nu mannengroepjes in kasten te vinden.”

Lees verder in het herfstnummer (2022)