Pietluttige pioenen

Ze heeft ook een ijzeren stelregel: planten die het niet ‘vanzelf’ doen in haar tuin, gaan eruit. Oleanders of olijfboompjes vind je dus niet in haar prachtige tuin. Die is een lust voor het oog, in praktisch alle jaargetijden.

De mijne is nog niet zo ver. Omdat ik domweg niet onthoud waar ik welke planten gepoot heb, steek ik die praktische plastic kaartjes direct bij de plant in de grond. Dat ziet er in het voorjaar erg primitief uit, maar wat later in het seizoen zie je niks meer van die kaartjes. Het voorkomt namelijk dat ik iets te enthousiast wied, hoewel ik inmiddels wel weet welke onkruiden zich erg lekker voelen in mijn tuin.

Al wiedend kom ik bij mijn eigen zorgenkindjes: de pioenen. Zeven jaar geleden heb ik twee welvarende pioenrozenstruiken uit mijn tuin in Noord-Holland gespit en ze in de tuin in Loo gezet. Sindsdien bloeien ze niet meer. Ieder voorjaar schieten ze mooi en elegant de grond uit, vervolgens komt er een hoop glanzend rood blad aan en verder gebeurt er niets.

Onderzoek op internet, in boeken en bij Joke heeft opgeleverd dat pioenen erg kieskeurig zijn. Dat ik ze nooit had moeten verplanten in mei, dat ze te diep staan, dat de grond niet goed is, de zon aan de verkeerde kant schijnt… Gisteren heb ik maatregelen genomen.
Ik heb ze opgespit, er een flinke schep compost onder gedaan en ze weer teruggezet. Als ze het nu nog niet willen doen, is er maar één oplossing….