Winters landschap

Columns 8 december 2017 1

Winters landschap zo ver het oog reikt. De IJsseldelta die aan het begin van de winter is volgestroomd en waar nu een laagje breekbaar ijs op zit. Nog te teer
om je erop te wagen, maar de hond van de buren lukt het, zo te zien. Het waait zacht. Ik loop onder de hoge peppels langs de IJssel. Kristallen dwarrelen naar beneden. Ik tuur in de verte en mijn adem danst in dampslierten richting de blauwe hemel. De vale winterzon maakt het geheel toch aangenaam; met de geur van warme chocolademelk in gedachten klim ik de dijk weer op, richting mijn 19de eeuwse boerderij. Af en toe glijd ik uit, terwijl ik me met mijn snowboots een weg baan door de verse sneeuw die vannacht gevallen is. Het zal nu -2 zijn. Ik hoop dat de sneeuw blijft liggen tot mijn kinderen uit school zijn vanmiddag. Wat is er mooier dan giga-sneeuwpoppen
maken en met de slee van de dijk afglijden? Kijk, zo zie ik de winters in Nederland het liefst, maar of het dit jaar zo’n feest wordt, kan ik nu (bij het schrijven van deze
column) nog niet zeggen. Ik hoop het…

Welsum heeft tijden gekend – voordat ik er zo’n 14 jaar geleden kwam wonen – dat de grote plas voor ons huis was dichtgevroren. ‘Het Ank’ is ontstaan door het uitgraven en opzuigen van zand om een deel van Deventer op te bouwen. Als Het Ank dichtgevroren was, dat gebeurde eigenlijk maar zelden, leverde dat de nodige commotie op. Ik heb dit uit overlevering, want zo lang is het alweer geleden. Het Ank was dicht en de buurt organiseerde er spontaan schaatswedstrijden.

Overal werden koek-en-zopietentjes neergezet. Auto-eigenaren parkeerden hun voertuig aan de rand van de plas. De autoradio’s verzorgden de muziek en de koplampen hulden de dichtgevroren plas in een mysterieus licht. Jong en oud hadden plezier. Berenburgers en Jägermeistertjes vloeiden rijkelijk. Je moest toch warm blijven? Mooie tijden waren het. Jaren na dato spreken de inwoners er nog over.

Toegegeven, na bijna 20 jaar geen ijs op Het Ank wordt het verlangen steeds groter. De verhalen van weleer worden immers steeds mooier.

Sabine Uitslag

Sabine Uitslag (42) is oud-Kamerlid van het CDA, gezondheidswetenschapper en verpleegkundige met een warm hart voor mensen en de zorg. Ze is nu bestuursvoorzitter van de Nederlandse Vereniging van Huidtherapeuten en runt haar eigen zorgmarketing- adviesbureau. Ze is getrouwd met Menno en de trotse moeder van Anna-Belle (4) en Isa-Beau (2). Sabine is vaak verhuisd, maar woont alweer een poosje in Welsum, een prachtig dorp in de IJsselvallei.

Plaats een reactie

1 Reactie

  • ton le poole

    24 June 2022 21:29:51

    in de periode '61 - '64 was ik matroos op een sleepboot die bakken versleepte van het Ank naar deventer voor opspuiten industrieterrein. Vaart duurde 2 u.
    Mijn vader - kunstschilder sam le poole - vond de ijssel boven terwolde het mooiste stukje nederland. Hij heeft de molen van welsum en veessen geschilderd en ook een stuk dijk bij veessen.