Zwarte tomaten

Overig onkruid is eveneens uit onze ‘pallet-tuinbakken’ verwijderd. De aardbeiplanten hebben de lange, koude winter ook al niet overleefd. De bakken zijn nu helemaal leeg.

Een nieuwe laag bemeste tuinaarde en een laag oude paardenmest maken de bakken weer vol. Tijdens een gezellig etentje met ervaren moestuiniers heb ik begrepen dat er ook nog kalk bij moet. Voor de verandering doen we dat maar eens.

Ik moet me hevig inhouden om nog niet te gaan zaaien. Andere jaren heb ik gemerkt dat wanneer je te vroeg begint, je uiteindelijk toch alles op dezelfde tijd ‘klaar’ hebt. Daarom, gewoon nog even een weekje wachten. Ik heb alvast een blik geworpen in mijn schoenendoos met zaad. Er zit nog wel wat in, vooral in de sla-sfeer. Maar ja, toch even wachten.

Ik verheug me op een kort verblijf in Normandië. Daar halen we op de markt in L’Aigle straks allerlei bijzondere tomatensoorten, waaronder knalgele en zwarte. En we pakken ander voorgezaaid interessant spul mee, want wat je van ver haalt is natuurlijk altijd lekkerder.

Zestien jaar geleden brachten we de meivakantie door bij vrienden in de Pyreneeën. We mochten sla uit de moestuin halen. Dat mengden ze met een peperig naar noten smakend spul, dat op eikenblad leek en dat je met een schaartje afknipte. Nou maar dat vonden we lekker! Bij navraag bleek het spul ‘rocquette’ te heten. Ik nam drie zakjes zaad mee. En nu eet iedereen rucola! Wie weet lukt dat met die zwarte tomaten ook… Toch nog maar even een kasje bouwen?